Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Cum mea me coram silvas inimicus in altas
90
Viscera montanis ferret edenda lupis?
Exierat thalamo; tunc demum pectora plangi
Contigit inque meas unguibus ire genas.
Interea patrius vultu maerente satelles
Venit et indignos edidit ore sonos:
95
'Aeolus hunc ensem mittit tibi' — tradidit ensem —
'Et iubet ex merito scire, quid iste velit.'
Scimus, et utemur violento fortiter ense;
Pectoribus condam dona paterna meis.
His mea muneribus, genitor, conubia donas?
100
Hac tua dote, pater, filia dives erit?
Tolle procul, decepte, faces, Hymenaee, maritas
Et fuge turbato tecta nefanda pede!
Ferte faces in me quas fertis, Erinyes atrae,
Et meus ex isto luceat igne rogus!
105
Nubite felices Parca meliore sorores,
Amissae memores sed tamen este mei!
Quid puer admisit tam paucis editus horis?
Quo laesit facto vix bene natus avum?
Si potuit meruisse necem, meruisse putetur —
110
A, miser admisso plectitur ille meo!
Nate, dolor matris, rabidarum praeda ferarum,
Ei mihi! natali dilacerate tuo;
Nate, parum fausti miserabile pignus amoris —
Haec tibi prima dies, haec tibi summa fuit.
115
Non mihi te licuit lacrimis perfundere iustis,
In tua non tonsas ferre sepulcra comas;
Non super incubui, non oscula frigida carpsi.
Diripiunt avidae viscera nostra ferae.