Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
125
Hoc quoque, quod venti prohibent exire carinas,
Me movet — invitis ire paratis aquis.
Quis velit in patriam vento prohibente reverti?
A patria pelago vela vetante datis!
Ipse suam non praebet iter Neptunus ad urbem.
130
Quo ruitis? vestras quisque redite domos!
Quo ruitis, Danai? ventos audite vetantis!
Non subiti casus, numinis ista mora est.
Quid petitur tanto nisi turpis adultera bello?
Dum licet, Inachiae vertite vela rates!
135
Sed quid ago? revoco? revocaminis omen abesto,
Blandaque conpositas aura secundet aquas!
Troasin invideo, quae si lacrimosa suorum
Funera conspicient, nec procul hostis erit,
Ipsa suis manibus forti nova nupta marito
140
Inponet galeam Dardanaque arma dabit.
Arma dabit, dumque arma dabit, simul oscula sumet —
Hoc genus officii dulce duobus erit —
Producetque virum, dabit et mandata reverti
Et dicet: 'referas ista fac arma Iovi!'
145
Ille ferens dominae mandata recentia secum
Pugnabit caute respicietque domum.
Exuet haec reduci clipeum galeamque resolvet,
Excipietque suo corpora lassa sinu.
Nos sumus incertae; nos anxius omnia cogit,
150
Quae possunt fieri, facta putare timor.
Dum tamen arma geres diverso miles in orbe,
Quae referat vultus est mihi cera tuos;
Illi blanditias, illi tibi debita verba
Dicimus, amplexus accipit illa meos.