Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
His ego te victam, consors Ledaea gemellis,
Suspicor; haec Danais posse nocere puto.
65
Hectora, quisquis is est, si sum tibi cura, caveto;
Signatum memori pectore nomen habe!
Hunc ubi vitaris, alios vitare memento
Et multos illic Hectoras esse puta;
Et facito dicas, quotiens pugnare parabis:
70
'Parcere me iussit Laodamia sibi.'
Si cadere Argolico fas est sub milite Troiam,
Te quoque non ullum vulnus habente cadet.
Pugnet et adversos tendat Menelaus in hostis;
Hostibus e mediis nupta petenda viro est.
75
Causa tua est dispar; tu tantum vivere pugna,
Inque pios dominae posse redire sinus.
Parcite, Dardanidae, de tot, precor, hostibus uni,
80
Ne meus ex illo corpore sanguis eat!
Non est quem deceat nudo concurrere ferro,
Saevaque in oppositos pectora ferre viros;
Fortius ille potest multo, quam pugnat, amare.
Bella gerant alii; Protesilaus amet!
85
Nunc fateor — volui revocare, animusque ferebat;
Substitit auspicii lingua timore mali.
Cum foribus velles ad Troiam exire paternis,
Pes tuus offenso limine signa dedit.
Ut vidi, ingemui, tacitoque in pectore dixi:
90
'Signa reversuri sint, precor, ista viri!'
Haec tibi nunc refero, ne sis animosus in armis;
Fac, meus in ventos hic timor omnis eat!
Sors quoque nescio quem fato designat iniquo,
Qui primus Danaum Troada tangat humum.