Alpheios Texts

Briseis Achilli
1
Quam legis, a rapta Briseide littera venit,
2
Vix bene barbarica Graeca notata manu.
3
Quascumque adspicies, lacrimae fecere lituras;
4
Sed tamen et lacrimae pondera vocis habent.
5
Si mihi pauca queri de te dominoque viroque
6
Fas est, de domino pauca viroque querar.
7
Non, ego poscenti quod sum cito tradita regi,
8
Culpa tua est — quamvis haec quoque culpa tua est;
9
Nam simul Eurybates me Talthybiusque vocarunt,
10
Eurybati data sum Talthybioque comes.
11
Alter in alterius iactantes lumina vultum
12
Quaerebant taciti, noster ubi esset amor.
13
Differri potui; poenae mora grata fuisset.
14
Ei mihi! discedens oscula nulla dedi;
15
At lacrimas sine fine dedi rupique capillos — 
16
Infelix iterum sum mihi visa capi!
17
Saepe ego decepto volui custode reverti,
18
Sed, me qui timidam prenderet, hostis erat.
19
Si progressa forem, caperer ne, nocte, timebam,
20
Quamlibet ad Priami munus itura nurum.
21
Sed data sim, quia danda fui — tot noctibus absum
22
Nec repetor; cessas, iraque lenta tua est. 
23
Ipse Menoetiades tum, cum tradebar, in aurem
24
'Quid fles? hic parvo tempore,' dixit, 'eris.'
25
Nec repetisse parum; pugnas ne reddar, Achille!
26
I nunc et cupidi nomen amantis habe!
27
Venerunt ad te Telamone et Amyntore nati — 
28
Ille gradu propior sanguinis, ille comes — 
29
Laertaque satus, per quos comitata redirem
30
(auxerunt blandas grandia dona preces)
31
Viginti fulvos operoso ex aere lebetas,
32
Et tripodas septem pondere et arte pares;
33
Addita sunt illis auri bis quinque talenta,
34
Bis sex adsueti vincere semper equi,
35
Quodque supervacuum est, forma praestante puellae
36
Lesbides, eversa corpora capta domo,
37
Cumque tot his — sed non opus est tibi coniuge — coniunx
38
Ex Agamemnoniis una puella tribus.
39
Si tibi ab Atride pretio redimenda fuissem,
40
Quae dare debueras, accipere illa negas!
41
Qua merui culpa fieri tibi vilis, Achille?
42
Quo levis a nobis tam cito fugit amor?
43
An miseros tristis fortuna tenaciter urget,
44
Nec venit inceptis mollior hora malis? 45
45
Diruta Marte tuo Lyrnesia moenia vidi — 
46
Et fueram patriae pars ego magna meae;
47
Vidi consortes pariter generisque necisque
48
Tres cecidisse, quibus, quae mihi, mater erat;
49
Vidi, quantus erat, fusum tellure cruenta
50
Pectora iactantem sanguinolenta virum. 
51
Tot tamen amissis te conpensavimus unum;
52
Tu dominus, tu vir, tu mihi frater eras.
53
Tu mihi, iuratus per numina matris aquosae,
54
Utile dicebas ipse fuisse capi — 
55
Scilicet ut, quamvis veniam dotata, repellas
56
Et mecum fugias quae tibi dantur opes!
57
Quin etiam fama est, cum crastina fulserit Eos,
58
Te dare nubiferis lintea velle Notis.
59
Quod scelus ut pavidas miserae mihi contigit aures,
60
Sanguinis atque animi pectus inane fuit.
61
Ibis et — o miseram! — cui me, violente, relinquis?
62
Quis mihi desertae mite levamen erit?
63
Devorer ante, precor, subito telluris hiatu
64
Aut rutilo missi fulminis igne cremer,
65
Quam sine me Pthiis canescant aequora remis,
66
Et videam puppes ire relicta tuas!
67
Si tibi iam reditusque placent patriique Penates,
68
Non ego sum classi sarcina magna tuae.
69
Victorem captiva sequar, non nupta maritum;
70
Est mihi, quae lanas molliat, apta manus.
71
Inter Achaeiadas longe pulcherrima matres
72
In thalamos coniunx ibit eatque tuos,
73
Digna nurus socero, Iovis Aeginaeque nepote,
74
Cuique senex Nereus prosocer esse velit.
75
Nos humiles famulaeque tuae data pensa trahemus,
76
Et minuent plenas stamina nostra colos. 
77
Exagitet ne me tantum tua, deprecor, uxor — 
78
Quae mihi nescio quo non erit aequa modo — 
79
Neve meos coram scindi patiare capillos
80
Et leviter dicas: 'haec quoque nostra fuit.'
81
Vel patiare licet, dum ne contempta relinquar — 
82
Hic mihi vae! miserae concutit ossa metus.
83
Quid tamen expectas? Agamemnona paenitet irae,
84
Et iacet ante tuos Graecia maesta pedes.
85
Vince animos iramque tuam, qui cetera vincis!
86
Quid lacerat Danaas inpiger Hector opes?
87
Arma cape, Aeacide, sed me tamen ante recepta,
88
Et preme turbatos Marte favente viros!
89
Propter me mota est, propter me desinat ira,
90
Simque ego tristitiae causa modusque tuae.
91
Nec tibi turpe puta precibus succumbere nostris;
92
Coniugis Oenides versus in arma prece est.
93
Res audita mihi, nota est tibi. fratribus orba
94
Devovit nati spemque caputque parens.
95
Bellum erat; ille ferox positis secessit ab armis
96
Et patriae rigida mente negavit opem.
97
Sola virum coniunx flexit. felicior illa!
98
At mea pro nullo pondere verba cadunt.
99
Nec tamen indignor nec me pro coniuge gessi
100
Saepius in domini serva vocata torum. 101
101
Me quaedam, memini, dominam captiva vocabat.
102
'Servitio,' dixi, 'nominis addis onus.'
103
Per tamen ossa viri subito male tecta sepulcro,
104
Semper iudiciis ossa verenda meis; 
105
Perque trium fortes animas, mea numina, fratrum,
106
Qui bene pro patria cum patriaque iacent;
107
Perque tuum nostrumque caput, quae iunximus una,
108
Perque tuos enses, cognita tela meis — 
109
Nulla Mycenaeum sociasse cubilia mecum
110
Iuro; fallentem deseruisse velis!
111
Si tibi nunc dicam, fortissime: 'tu quoque iura
112
Nulla tibi sine me gaudia capta!' neges.
113
At Danai maerere putant — tibi plectra moventur,
114
Te tenet in tepido mollis amica sinu!
115
Et quisquam quaerit, quare pugnare recuses?
116
Pugna nocet, citharae voxque Venusque iuvant.
117
Tutius est iacuisse toro, tenuisse puellam,
118
Threiciam digitis increpuisse lyram,
119
Quam manibus clipeos et acutae cuspidis hastam,
120
Et galeam pressa sustinuisse coma.
121
Sed tibi pro tutis insignia facta placebant,
122
Partaque bellando gloria dulcis erat.
123
An tantum dum me caperes, fera bella probabas,
124
Cumque mea patria laus tua victa iacet?
125
Di melius! validoque, precor, vibrata lacerto
126
Transeat Hectoreum Pelias hasta latus!
127
Mittite me, Danai! dominum legata rogabo
128
Multaque mandatis oscula mixta feram.
129
Plus ego quam Phoenix, plus quam facundus Ulixes,
130
Plus ego quam Teucri, credite, frater agam. 
131
Est aliquid collum solitis tetigisse lacertis,
132
Praesentisque oculos admonuisse sui.
133
Sis licet inmitis matrisque ferocior undis,
134
Ut taceam, lacrimis conminuere meis.
135
Nunc quoque — sic omnes Peleus pater inpleat annos,
136
Sic eat auspiciis Pyrrhus ad arma tuis! — 
137
Respice sollicitam Briseida, fortis Achille,
138
Nec miseram lenta ferreus ure mora!
139
Aut, si versus amor tuus est in taedia nostri,
140
Quam sine te cogis vivere, coge mori!
141
Utque facis, coges. abiit corpusque colorque;
142
Sustinet hoc animae spes tamen una tui.
143
Qua si destituor, repetam fratresque virumque — 
144
Nec tibi magnificum femina iussa mori.
145
Cur autem iubeas? stricto pete corpora ferro;
146
Est mihi qui fosso pectore sanguis eat.
147
Me petat ille tuus, qui, si dea passa fuisset,
148
Ensis in Atridae pectus iturus erat!
149
A, potius serves nostram, tua munera, vitam!
150
Quod dederas hosti victor, amica rogo.
151
Perdere quos melius possis, Neptunia praebent
152
Pergama; materiam caedis ab hoste pete.
153
Me modo, sive paras inpellere remige classem,
154
Sive manes, domini iure venire iube! 

              Alpheios needs funds to keep these texts and tools freely available. 
              
                Make a tax-deductible donation by December 31, 2024 to keep reading.
            
Alpheios needs funds to keep these texts and tools freely available. Make a tax-deductible donation by December 31, 2024 to keep reading.
Reading Center

Main Menu
