Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
6
Lemnias Hypsipyle, Bacchi genus, Aesone nato
Dicit, et in verbis pars quta mentis erat:
Litora Thessaliae reduci tetigisse carina
Diceris auratae vellere dives ovis.
Gratulor incolumi, quantum sinis; hoc tamen ipsum
Debueram scripto certior esse tuo.
5
Nam ne pacta tibi praeter mea regna redires,
Cum cuperes, ventos non habuisse potes;
Quamlibet adverso signatur epistula vento.
Hypsipyle missa digna salute fui.
Cur mihi fama prior de te quam littera venit:
10
Isse sacros Marti sub iuga panda boves,
Seminibus iactis segetes adolesse virorum
Inque necem dextra non eguisse tua,
Pervigilem spolium pecudis servasse draconem,
Rapta tamen forti vellera fulva manu?
15
O ego, si possem timide credentibus ista
'Ipse mihi scripsit' dicere, quanta forem!
Quid queror officium lenti cessasse mariti?
Obsequium, maneo si tua, grande tuli!
Barbara narratur venisse venefica tecum,
20
In mihi promissi parte recepta tori.
Credula res amor est; utinam temeraria dicar
Criminibus falsis insimulasse virum!
Nuper ab Haemoniis hospes mihi Thessalus oris
Venit et, ut tactum vix bene limen erat,
25
'Aesonides,' dixi, 'quid agit meus?' ille pudore
Haesit in opposita lumina fixus humo.
Protinus exilui tunicisque a pectore ruptis
'Vivit? an,' exclamo, 'me quoque fata vocant?'