Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Quam male inaequales veniunt ad aratra iuvenci,
30
Tam premitur magno coniuge nupta minor.
Non honor est sed onus species laesura ferentis;
Siqua voles apte nubere, nube pari.
Vir mihi semper abest, et coniuge notior hospes,
Monstraque terribiles persequiturque feras.
35
Ipsa domo vidua votis operata pudicis
Torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat;
Inter serpentes aprosque avidosque leones
Iactor et haesuros terna per ora canes.
Me pecudum fibrae simulacraque inania somni
40
Ominaque arcana nocte petita movent.
Aucupor infelix incertae murmura famae,
Speque timor dubia spesque timore cadit.
Mater abest queriturque deo placuisse potenti,
Nec pater Amphitryon nec puer Hyllus adest;
45
Arbiter Eurystheus astu Iunonis iniquae
Sentitur nobis iraque longa deae.
Haec mihi ferre parum? peregrinos addis amores,
Et mater de te quaelibet esse potest.
Non ego Partheniis temeratam vallibus Augen,
50
Nec referam partus, Ormeni nympha, tuos;
Non tibi crimen erunt, Teuthrantia turba, sorores,
Quarum de populo nulla relicta tibi est.
Una, recens crimen, referetur adultera nobis,
Unde ego sum Lydo facta noverca Lamo.
55
55
Maeandros, terris totiens errator in isdem,
Qui lassas in se saepe retorquet aquas,
Vidit in Herculeo suspensa monilia collo
Illo, cui caelum sarcina parva fuit.