Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Iam via longa placet? Iam sum tibi carior absens?
425
At, puto, per terras iter est, tantumque dolebo,
non etiam metuam, curaeque timore carebunt.
Aequora me terrent et ponti tristis imago:
et laceras nuper tabulas in litore vidi,
et saepe in tumulis sine corpore nomina legi.
430
Neve tuum fallax animum fiducia tangat,
quod socer Hippotades tibi sit, qui carcere fortes
contineat ventos et, cum velit, aequora placet!
Cum semel emissi tenuerunt aequora venti,
nil illis vetitum est, incommendataque tellus
435
omnis et omne fretum est. Caeli quoque nubila vexant
excutiuntque feri rutilos concursibus ignes.
Quo magis hos novi (nam novi et saepe paterna
parva domo vidi), magis hos reor esse timendos.
Quod tua si flecti precibus sententia nullis,
440
care, potest, coniunx, nimiumque es certus eundi,
me quoque tolle simul. Certe iactabimur una,
nec nisi quae patiar, metuam: pariterque feremus,
quidquid erit, pariter super aequora lata feremur.”
Talibus Aeolidis dictis lacrimisque movetur
445
sidereus coniunx: neque enim minor ignis in ipso est.
Sed neque propositos pelagi dimittere cursus,
nec vult Alcyonen in partem adhibere pericli,
multaque respondit timidum solantia pectus.
Non tamen idcirco causam probat; addidit illis
450
hoc quoque lenimen, quo solo flexit amantem:
“Longa quidem est nobis omnis mora: sed tibi iuro
per patrios ignes, si me modo fata remittant,
ante reversurum, quam luna bis impleat orbem.”