Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Arma viri fortis medios mittantur in hostes:
inde iubete peti et referentem ornate relatis?”
Finierat Telamone satus vulgique secutum
ultima murmur erat, donec Laertius heros
125
adstitit atque oculos paulum tellure moratos
sustulit ad proceres exspectatoque resolvit
ora sono; neque abest facundis gratia dictis.
“Si mea cum vestris valuissent vota, Pelasgi,
non foret ambiguus tanti certaminis heres,
130
tuque tuis armis, nos te poteremur, Achille.
Quem quoniam non aequa mihi vobisque negarunt
fata” (manuque simul veluti lacrimantia tersit
lumina), “quis magno melius succedit Achilli,
quam per quem magnus Danais successit Achilles?
135
Huic modo ne prosit, quod, uti est, hebes esse videtur,
neve mihi noceat, quod vobis semper, Achivi,
profuit ingenium, meaque haec facundia, siqua est,
quae nunc pro domino, pro vobis saepe locuta est,
invidia careat, bona nec sua quisque recuset.
140
Nam genus et proavos et quae non fecimus ipsi,
vix ea nostra voco; sed enim quia rettulit Aiax
esse Iovis pronepos, nostri quoque sanguinis auctor
Iuppiter est, totidemque gradus distamus ab illo.
Nam mihi Laertes pater est, Arcesius illi,
145
Iuppiter huic, neque in his quisquam damnatus et exsul.
Est quoque per matrem Cyllenius addita nobis
altera nobilitas: deus est in utroque parente.
Sed neque materno quod sum generosior ortu,
nec mihi quod pater est fraterni sanguinis insons,
150
proposita arma peto: meritis expendite causam,