Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Ut dolor unius Danaos pervenit ad omnes
Aulidaque Euboicam complerunt mille carinae,
exspectata diu, nulla aut contraria classi
flamina erant, duraeque iubent Agamemnona sortes
185
inmeritam saevae natam mactare Dianae.
Denegat hoc genitor divisque irascitur ipsis
atque in rege tamen pater est. Ego mite parentis
ingenium verbis ad publica commoda verti.
Nunc equidem (fateor, fassoque ignoscat Atrides!)
190
difficilem tenui sub iniquo iudice causam.
Hunc tamen utilitas populi fraterque datique
summa movet sceptri, laudem ut cum sanguine penset.
Mittor et ad matrem, quae non hortanda, sed astu
decipienda fuit: quo si Telamonius isset,
195
orba suis essent etiamnum lintea ventis.
Mittor et Iliacas audax orator ad arces,
visaque et intrata est altae mihi curia Troiae
(plenaque adhuc erat illa viris), interritus egi,
quam mihi mandarat communis Graecia causam,
200
accusoque Parim praedamque Helenamque reposco
et moveo Priamum Priamoque Antenora iunctum.
At Paris et fratres et qui rapuere sub illo,
ni tenuere manus (scis hoc, Menelae) nefandas,
primaque lux nostri tecum fuit illa pericli.
205
Longa referre mora est, quae consilioque manuque
utiliter feci spatiosi tempore belli.
Post acies primas urbis se moenibus hostes
continuere diu, nec aperti copia Martis
ulla fuit: decimo demum pugnavimus anno.
210
Quid facis interea, qui nil nisi proelia, nosti?