Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Haud timeo, si iam nequeam defendere, crimen
cum tanto commune viro: deprensus Ulixis
305
ingenio tamen ille, at non Aiacis Ulixes!
Neve in me stolidae convicia fundere linguae
admiremur eum, vobis quoque digna pudore
obicit. An falso Palameden crimine turpe est
accusasse mihi, vobis damnasse decorum?
310
Sed neque Naupliades facinus defendere tantum
tamque patens valuit, nec vos audistis in illo
crimina: vidistis, pretioque obiecta patebant.
Nec Poeantiaden quod habet Vulcania Lemnos,
esse reus merui: factum defendite vestrum,
315
consensistis enim. Nec me suasisse negabo,
ut se subtraheret bellique viaeque labori
temptaretque feros requie finire dolores.
Paruit et vivit! Non haec sententia tantum
fida, sed et felix, cum sit satis esse fidelem.
320
Quem quoniam vates delenda ad Pergama poscunt,
ne mandate mihi: melius Telamonius ibit
eloquioque virum morbis iraque furentem
molliet aut aliqua producet callidus arte.
Ante retro Simois fluet et sine frondibus Ide
325
stabit et auxilium promittet Achaia Troiae,
quam, cessante meo pro vestris pectore rebus,
Aiacis stolidi Danais sollertia prosit!
Sis licet infestus sociis regique mihique,
dure Philoctete, licet exsecrere meumque
330
devoveas sine fine caput cupiasque dolenti
me tibi forte dari nostrumque haurire cruorem,
[*]
utque tui mihi, sic fiat tibi copia nostri:
te tamen adgrediar mecumque reducere nitar,