Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Sol videt e caelo? Soli tamen unicus orbis!
Adde, quod in vestro genitor meus aequore regnat:
855
hunc tibi do socerum; tantum miserere precesque
supplicis exaudi! tibi enim succumbimus uni.
Quique Iovem et caelum sperno et penetrabile fulmen,
Nerei, te veneror: tua fulmine saevior ira est. —
Atque ego contemptus essem patientior huius,
860
si fugeres omnes; sed cur Cyclope repulso
Acin amas praefersque meis complexibus Acin?
Ille tamen placeatque sibi placeatque licebit,
quod nollem, Galatea, tibi; modo copia detur,
sentiet esse mihi tanto pro corpore vires!
865
Viscera viva traham divisaque membra per agros
perque tuas spargam (sic se tibi misceat!) undas.
Uror enim, laesusque exaestuat acrior ignis,
cumque suis videor translatam viribus Aetnam
pectore ferre meo: nec tu, Galatea, moveris.”
870
Talia nequiquam questus (nam cuncta videbam)
surgit et ut taurus vacca furibundus adempta,
stare nequit silvaque et notis saltibus errat:
cum ferus ignaros nec quicquam tale timentes
me videt atque Acin “video” que exclamat “et ista
875
ultima sit, faciam, veneris concordia vestrae!”
Tantaque vox, quantam Cyclops iratus habere
debuit, illa fuit: clamore perhorruit Aetne.
Ast ego vicino pavefacta sub aequore mergor,
terga fugae dederat conversa Symaethius heros
880
et “fer opem, Galatea, precor, mihi! ferte, parentes”
dixerat “et vestris periturum admittite regnis!”
Insequitur Cyclops partemque e monte revulsam