Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
verbaque dicuntur dictis contraria verbis.
Quo magis illa canit, magis hoc tellure levati
erigimur, saetaeque cadunt, bifidosque relinquit
rima pedes, redeunt umeri et subiecta lacertis
305
bracchia sunt: flentem flentes amplectimur ipsi
haeremusque ducis collo nec verba locuti
ulla priora sumus quam nos testantia gratos.
PICUS AND CANENS
Annua nos illic tenuit mora, multaque praesens
tempore tam longo vidi, multa auribus hausi,
310
hoc quoque cum multis, quod clam mihi rettulit una
quattuor e famulis ad talia sacra paratis.
Cum duce namque meo Circe dum sola moratur,
illa mihi niveo factum de marmore signum
ostendit iuvenale, gerens in vertice picum,
315
aede sacra positum multisque insigne coronis.
Quis foret et quare sacra coleretur in aede,
cur hanc ferret avem, quaerenti et scire volenti
“accipe” ait “Macareu, dominaeque potentia quae sit
hinc quoque disce meae: tu dictis adice mentem!
Picus et Canens.
320
Picus in Ausoniis, proles Saturnia terris
rex fuit, utilium bello studiosus equorum;
forma viro, quam cernis, erat: licet ipse decorem
adspicias fictaque probes ab imagine veram.
Par animus formae; nec adhuc spectasse per annos
325
quinquennem poterat Graia quater Elide pugnam.
Ille suos dryadas Latiis in montibus ortas
verterat in vultus, illum fontana petebant
numina, naiades, quas Albula, quasque Numici,
quas Anienis aquae cursuque brevissimus Almo
330
Narve tulit praeceps et opacae Farfarus umbrae,