Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
“unus erit, quem tu tolles in caerula caeli”
815
dixisti: rata sit verborum summa tuorum!”
Adnuit omnipotens et nubibus aera caecis
occuluit tonitruque et fulgure terruit orbem:
quae sibi promissae sensit rata signa rapinae
innixusque hastae pressos temone cruento
820
impavidus conscendit equos Gradivus et ictu
verberis increpuit pronusque per aera lapsus
constitit in summo nemorosi colle Palati
reddentemque suo non regia iura Quiriti
abstulit Iliaden: corpus mortale per auras
825
dilapsum tenues, ceu lata plumbea funda
missa solet medio glans intabescere caelo.
Pulchra subit facies et pulvinaribus altis
dignior, est qualis trabeati forma Quirini.
Flebat ut amissum coniunx, cum regia Iuno
830
Irin ad Hersiliam descendere limite curvo
imperat et vacuae sua sic mandata referre:
“O et de Latio, o et de gente Sabina
praecipuum, matrona, decus, dignissima tanti
ante fuisse viri, coniunx nunc esse Quirini,
835
siste tuos fletus et, si tibi cura videndi
coniugis est, duce me lucum pete, colle Quirini
qui viret et templum Romani regis obumbrat.”
Paret et in terram pictos delapsa per arcus
Hersilien iussis compellat vocibus Iris.
840
Illa verecundo vix tollens lumina vultu
“o, dea, namque mihi nec, quae sis, dicere promptum est,
et liquet esse deam, duc, o duc” inquit “et offer
coniugis ora mihi, quem si modo posse videre