Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Inde senilis hiems tremulo venit horrida passu,
aut spoliata suos, aut quos habet, alba capillos.
Nostra quoque ipsorum semper requieque sine ulla
215
corpora vertuntur, nec, quod fuimusve sumusve,
cras erimus; fuit illa dies, qua semina tantum
spesque hominum primae matrisque habitavimus alvo.
Artifices natura manus admovit et angi
corpora visceribus distentae condita matris
220
noluit eque domo vacuas emisit in auras.
Editus in lucem iacuit sine viribus infans;
mox quadrupes rituque tulit sua membra ferarum,
paulatimque tremens et nondum poplite firmo
constitit adiutis aliquo conamine nervis.
225
Inde valens veloxque fuit spatiumque iuventae
transit et emeritis medii quoque temporis annis
labitur occiduae per iter declive senectae.
Subruit haec aevi demoliturque prioris
robora, fletque Milon senior, cum spectat inanes
230
(illos, qui fuerant solidorum mole tororum
Herculeis similes!) fluidos pendere lacertos;
Flet quoque, ut in speculo rugas adspexit aniles,
Tyndaris et secum, cur sit bis rapta, requirit.
Tempus edax rerum, tuque, invidiosa vetustas,
235
omnia destruitis, vitiataque dentibus aevi
paulatim lenta consumitis omnia morte.
Haec quoque non perstant, quae nos elementa vocamus,
quasque vices peragant, (animos adhibete!) docebo.
Quattuor aeternus genitalia corpora mundus
240
continet; ex illis duo sunt onerosa suoque
pondere in inferius, tellus atque unda, feruntur,