Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Hunc timuit blandaque manu seduxit et illi
“quisquis es, hospes” ait, “si forte armenta requiret
haec aliquis, vidisse nega; neu gratia facto
nulla rependatur, nitidam cape praemia vaccam” —
695
et dedit. Accepta voces has reddidit hospes:
“Tutus eas: lapis iste prius tua furta loquetur”,
et lapidem ostendit. Simulat Iove natus abire,
mox redit, et versa pariter cum voce figura
“rustice, vidisti siquas hoc limite” dixit
700
“ire boves, fer opem furtoque silentia deme:
iuncta suo pariter dabitur ubi femina tauro.”
At senior, postquam est merces geminata, “sub illis
montibus” inquit “erunt”: et erant sub montibus illis.
Risit Atlantiades et “me mihi, perfide, prodis?
705
me mihi prodis?” ait, periuraque pectora vertit
in durum silicem, qui nunc quoque dicitur index,
inque nihil merito vetus est infamia saxo.
Aglauros. Invidia.
Hinc se sustulerat paribus caducifer alis,
Munychiosque volans agros gratamque Minervae
710
despectabat humum cultique arbusta Lycei.
Illa forte die castae de more puellae
vertice supposito festas in Palladis arces
pura coronatis portabant sacra canistris.
Inde revertentes deus adspicit ales iterque
715
non agit in rectum, sed in orbem curvat eundem.
Ut volucris visis rapidissima miluus extis,
dum timet et densi circumstant sacra ministri,
flectitur in gyrum nec longius audet abire
spemque suam motis avidus circumvolat alis,
720
sic super Actaeas agilis Cyllenius arces