Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
vera refers meritoque probas artesque locumque,
et gratam sortem, tutae modo simus, habemus.
Sed (vetitum est adeo sceleri nihil) omnia terrent
virgineas mentes, dirusque ante ora Pyreneus
275
vertitur, et nondum tota me mente recepi.
Daulida Threicio Phoceaque milite rura
ceperat ille ferox iniustaque regna tenebat.
Templa petebamus Parnasia: vidit euntes,
nostraque fallaci veneratus numina vultu
280
“Mnemonides” (cognorat enim), “consistite” dixit,
“nec dubitate, precor, tecto grave sidus et imbrem”
(imber erat) “vitare meo: subiere minores
saepe casas superi.” Dictis et tempore motae
adnuimusque viro primasque intravimus aedes.
285
Desierant imbres, victoque aquilonibus austro
fusca repurgato fugiebant nubila caelo.
Impetus ire fuit: claudit sua tecta Pyreneus
vimque parat. Quam nos sumptis effugimus alis.
Ipse secuturo similis stetit arduus arce
290
“qua” que “via est vobis, erit et mihi” dixit “eadem”,
seque iacit vecors e summae culmine turris
et cadit in vultus, discussisque ossibus oris
tundit humum moriens scelerato sanguine tinctam.”
THE NINE MUSES AND THE NINE MAGPIES
Musa loquebatur: pennae sonuere per auras,
295
voxque salutantum ramis veniebat ab altis.
Suspicit et linguae quaerit tam certa loquentes
unde sonent hominemque putat Iove nata locutum:
Ales erat, numeroque novem, sua fata querentes,
institerant ramis imitantes omnia picae.
300
Miranti sic orsa deae dea: “Nuper et istae