Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Multifidasque faces ramaliaque arida tecto
645
detulit et minuit parvoque admovit aeno.
Quodque suus coniunx riguo conlegerat horto,
truncat holus foliis; furca levat illa bicorni
sordida terga suis nigro pendentia tigno
servatoque diu resecat de tergore partem
650
exiguam sectamque domat ferventibus undis.
Interea medias fallunt sermonibus horas
[*]Pro v. 655 in multis libris leguntur hi versus:
sentirique moram prohibent. Erat alveus illic
fagineus, dura clavo suspensus ab ansa.
Is tepidis inpletur aquis artusque fovendos
accipit. In medio torus est de mollibus ulvis,
impositus lecto sq.
655
concutiuntque torum de molli fluminis ulva
impositum lecto sponda pedibusque salignis.
Vestibus hunc velant, quas non nisi tempore festo
sternere consuerant: sed et haec vilisque vetusque
vestis erat, lecto non indignanda saligno.
660
Accubuere dei. Mensam succincta tremensque
ponit anus, mensae sed erat pes tertius impar.
Testa parem fecit. Quae postquam subdita clivum
sustulit, aequatam mentae tersere virentes.
Ponitur hic bicolor sincerae baca Minervae
665
conditaque in liquida corna autumnalia faece
intibaque et radix et lactis massa coacti
ovaque non acri leviter versata favilla,
omnia fictilibus. Post haec caelatus eodem
sistitur argento crater fabricataque fago
670
pocula, qua cava sunt, flaventibus inlita ceris.
Parva mora est, epulasque foci misere calentes,
nec longae rursus referuntur vina senectae
dantque locum mensis paulum seducta secundis.
Hic nux, hic mixta est rugosis carica palmis
675
prunaque et in patulis redolentia mala canistris
et de purpureis conlectae vitibus uvae.