Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
contegat inductus morientia lumina cortex!”
Desierant simul ora loqui, simul esse, diuque
corpore mutato rami caluere recentes.”
IOLAUS
Dumque refert Iole factum mirabile, dumque
395
Eurytidos lacrimas admoto pollice siccat
Alcmene (flet et ipsa tamen), conpescuit omnem
res nova tristitiam. Nam limine constitit alto
paene puer dubiaque tegens lanugine malas
ora reformatus primos Iolaus in annos.
400
Hoc illi dederat Iunonia muneris Hebe,
victa viri precibus. Quae cum iurare pararet
dona tributuram post hunc se talia nulli,
non est passa Themis: “Nam iam discordia Thebae
bella movent” dixit “Capaneusque nisi ab Iove vinci
405
haud poterit, fientque pares in vulnere fratres,
subductaque suos manes tellure videbit
vivus adhuc vates; ultusque parente parentem
natus erit facto pius et sceleratus eodem;
attonitusque malis exsul mentisque domusque,
410
vultibus Eumenidum matrisque agitabitur umbris,
donec eum coniunx fatale poposcerit aurum,
cognatumque latus Phegeius hauserit ensis.
Tum demum magno petet hos Acheloia supplex
ab Iove Callirhoe natis infantibus annos
415
neve necem sinat esse diu victoris inultam,
Iuppiter his motus privignae dona nurusque
praecipiet facietque viros inpubibus annis.”
Byblis.
Haec ubi faticano venturi praescia dixit
ore Themis, vario superi sermone fremebant,
420
et “cur non aliis eadem dare dona liceret”