Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
culpa sui nocuit, nocuit quoque culpa capellae:
quid bos, quid placidae commeruistis oves?
flebat Aristaeus, quod apes cum stirpe necatas
viderat inceptos destituisse favos.
365
caerula quem genetrix aegre solata dolentem
addidit haec dictis ultima verba suis:
‘siste, puer, lacrimas! Proteus tua damna levabit,
quoque modo repares quae periere, dabit,
decipiat ne te versis tamen ille figuris,
370
impediant geminas vincula firma manus.’
pervenit ad vatem iuvenis resolutaque somno
alligat aequorei brachia capta senis,
ille sua faciem transformis adulterat arte:
mox domitus vinclis in sua membra redit,
375
oraque caerulea tollens rorantia barba,
"qua" dixit ‘repares arte, requiris, apes?
obrue mactati corpus tellure iuvenci:
quod petis a nobis, obrutus ille dabit.’
iussa facit pastor: fervent examina putri
380
de bove: mille animas una necata dedit,
poscit ovem fatum: verbenas improba carpsit,
quas pia dis ruris ferre solebat anus.
quid tuti superest, animam cum ponat in aris
lanigerumque pecus ruricolaeque boves?
385
placat equo Persis radiis Hyperiona cinctum,
ne detur celeri victima tarda deo.
quod semel est triplici pro virgine caesa Dianae,
nunc quoque pro nulla virgine cerva cadit,
exta canum vidi Triviae libare Sapaeos,
390
et quicumque tuas accolit, Haeme, nives,