Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
nox erat, et vino somnum faciente iacebant
corpora diversis victa sopore locis.
Lotis in herbosa sub acernis ultima ramis,
sicut erat lusu fessa, quievit humo.
425
surgit amans animamque tenens vestigia furtim
suspenso digitis fert taciturna gradu,
ut tetigit niveae secreta cubilia nymphae,
ipsa sui flatus ne sonet aura, cavet,
et iam finitima corpus librabat in herba:
430
illa tamen multi plena soporis erat.
gaudet et, a pedibus tracto velamine, vota
ad sua felici coeperat ire via.
ecce rudens rauco Sileni vector asellus
intempestivos edidit ore sonos.
435
territa consurgit nymphe manibusque Priapum
reicit et fugiens concitat omne nemus;
at deus obscena nimium quoque parte paratus
omnibus ad lunae lumina risus erat.
morte dedit poenas auctor clamoris, et haec est
440
Hellespontiaco victima grata deo.
intactae fueratis aves, solacia ruris,
adsuetum silvis innocuumque genus,
quae facitis nidos et plumis ova fovetis
et facili dulces editis ore modos;
445
sed nil ista iuvant, quia linguae crimen habetis,
dique putant mentes vos aperire suas.
nec tamen hoc falsum: nam, dis ut proxima quaeque,
nunc penna veras, nunc datis ore notas,
tuta diu volucrum proles tum denique caesa est,
450
iuveruntque deos indicis exta sui.