Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
ergo saepe suo coniunx abducta marito
uritur Idaliis alba columba focis;
nec defensa iuvant Capitolia, quo minus anser
det iecur in lances, Inachi lauta, tuas;
455
nocte deae Nocti cristatus caeditur ales,
quod tepidum vigili provocet ore diem.
Interea Delphin clarum super aequora sidus
tollitur et patriis exerit ora vadis.
[*]10. B EN
Postera lux hiemem medio discrimine signat,
460
aequaque praeteritae, quae superabit, erit.
[*]11. C CAR NP12. DC
Proxima prospiciet Tithono Aurora relicto
Arcadiae sacrum pontificale deae,
te quoque lux eadem, Turni soror, aede recepit,
hic ubi Virginea Campus obitur aqua.
465
unde petam causas horum moremque sacrorum?
diriget in medio quis mea vela freto?
ipsa mone, quae nomen habes a carmine ductum,
propositoque fave, ne tuus erret honor,
orta prior luna (de se si creditur ipsi)
470
a magno tellus Arcade nomen habet.
hic fuit Evander, qui, quamquam clarus utroque,
nobilior sacrae sanguine matris erat;
quae simul aetherios animo conceperat ignes,
ore dabat pleno carmina vera dei.
475
dixerat haec nato motus instare sibique,
multaque praeterea tempore nacta fidem.
nam iuvenis nimium vera cum matre fugatus
deserit Arcadiam Parrhasiumque larem,
cui genetrix flenti "fortuna viriliter" inquit
480
‘(siste, precor, lacrimas) ista ferenda tibi est.