Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
sic erat in fatis; nec te tua culpa fugavit,
sed deus; offenso pulsus es urbe deo.
non meriti poenam pateris, sed numinis iram:
est aliquid magnis crimen abesse malis.
485
conscia mens ut cuique sua est, ita concipit intra
pectora pro facto spemque metumque suo.
nec tamen ut primus maere mala talia passus:
obruit ingentes ista procella viros,
passus idem est, Tyriis qui quondam pulsus ab oris
490
Cadmus in Aonia constitit exul humo:
passus idem Tydeus et idem Pagasaeus Iason,
et quos praeterea longa referre mora est.
omne solum forti patria est, ut piscibus aequor,
ut volucri, vacuo quicquid in orbe patet.
495
nec fera tempestas toto tamen horret in anno:
et tibi (crede mihi) tempora veris erunt.’
vocibus Evander firmata mente parentis
nave secat fluctus Hesperiarnque tenet,
iamque ratem doctae monitu Carmentis in amnem
500
egerat et Tuscis obvius ibat aquis:
fluminis illa latus, cui sunt vada iuncta Tarenti,
aspicit et sparsas per loca sola casas;
utque erat, immissis puppem stetit ante capillis
continuitque manum torva regentis iter,
505
et procul in dextram tendens sua bracchia ripam
pinea non sano ter pede texta ferit;
neve daret saltum properans insistere terrae,
vix est Evandri vixque retenta manu.
"di " que "petitorum" dixit ‘salve te locorum,
510
tuque novos caelo terra datura deos,