Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
noctis erat medium, quid non amor improbus audet?
roscida per tenebras Faunus ad antra venit,
utque videt comites somno vinoque solutos,
spem capit in dominis esse soporis idem.
335
intrat, et huc illuc temerarius errat adulter
et praefert cautas subsequiturque manus,
venerat ad strati captata cubilia lecti
et felix prima sorte futurus erat.
ut tetigit fulvi saetis hirsuta leonis
340
vellera, pertimuit sustinuitque manum
attonitusque metu rediit, ut saepe viator
turbatus viso rettulit angue pedem,
inde tori, qui iunctus erat, velamina tangit
mollia, mendaci decipiturque nota.
345
ascendit spondaque sibi propiore recumbit,
et tumidum cornu durius inguen erat.
interea tunicas ora subducit ab ima:
horrebant densis aspera crura pilis,
cetera temptantem subito Tirynthius heros
350
reppulit: e summo decidit ille toro.
fit sonus, inclamat comites et lumina poscit
Maeonis: inlatis ignibus acta patent.
ille gemit lecto graviter deiectus ab alto,
membraque de dura vix sua tollit humo.
355
ridet et Alcides et qui videre iacentem,
ridet amatorem Lyda puella suum.
veste deus lusus fallentes lumina vestes
non amat et nudos ad sua sacra vocat,
adde peregrinis causas, mea Musa, Latinas,
360
inque suo noster pulvere currat equus,