Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
namque trium minimus, proles manifesta Superbi,
in medios hostes nocte silente venit.
nudarant gladios: "occidite" dixit ‘inermem!
hoc cupiant fratres Tarquiniusque pater,
695
qui mea crudeli laceravit verbere terga.’
dicere ut hoc posset, verbera passus erat.
luna fuit: spectant iuvenem gladiosque recondunt
tergaque deducta veste notata vident,
flent quoque et, ut secum tueatur bella, precantur:
700
callidus ignaris adnuit ille viris.
iamque potens misso genitorem appellat amico,
perdendi Gabios quod sibi monstret iter.
hortus odoratis suberat cultissimus herbis
sectus humum rivo lene sonantis aquae:
705
illic Tarquinius mandata latentia nati
accipit et virga lilia summa metit,
nuntius ut rediit decussaque lilia dixit,
filius "agnosco iussa parentis" ait.
nec mora, principibus caesis ex urbe Gabina
710
traduntur ducibus moenia nuda suis.
ecce, nefas visu, mediis altaribus anguis
exit et extinctis ignibus exta rapit,
consulitur Phoebus: sors est ita reddita: ‘matri
qui dederit princeps oscula, victor erit.’
715
oscula quisque suae matri properata tulerunt,
non intellecto credula turba deo.
Brutus erat stulti sapiens imitator, ut esset
tutus ab insidiis, dire Superbe, tuis;
ille iacens pronus matri dedit oscula Terrae,
720
creditus offenso procubuisse pede.