Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
sint tantum reduces! sed enim temerarius ille
est meus et stricto qualibet ense ruit.
mens abit, et morior, quotiens pugnantis imago
me subit, et gelidum pectora frigus habet.’
755
desinit in lacrimas intentaque fila remittit,
in gremio voltum deposuitque suum.
hoc ipsum decuit: lacrimae decuere pudicae,
et facies animo dignaque parque fuit.
"pone metum, veni!" coniunx ait. illa revixit
760
deque viri collo dulce pependit onus.
interea iuvenis furiales regius ignis
concipit et caeco raptus amore furit,
forma placet niveusque color flavique capilli,
quique aderat nulla factus ab arte decor;
765
verba placent et vox, et quod corrumpere non est,
quoque minor spes est, hoc magis ille cupit,
iam dederat cantus lucis praenuntius ales,
cum referunt iuvenes in sua castra pedem,
carpitur adtonitos absentis imagine sensus
770
ille. recordanti plura magisque placent:
‘sic sedit, sic culta fuit, sic stamina nevit,
neglectae collo sic iacuere comae,
hos habuit voltus, haec illi verba fuerunt,
hic color, haec facies, hic decor oris erat.’
775
ut solet a magno fluctus languescere flatu,
sed tamen a vento, qui fuit, unda tumet,
sic, quamvis aberat placitae praesentia formae,
quem dederat praesens forma, manebat amor.
ardet et iniusti stimulis agitatus amoris
780
comparat indigno vimque dolumque toro.