Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
moenia iam stabant, populis angusta futuris,
credita sed turbae tunc nimis ampla suae.
quae fuerit nostri, si quaeris, regia nati,
aspice de canna straminibusque domum.
185
in stipula placidi capiebat munera somni,
et tamen ex illo venit in astra toro.
iamque loco maius nomen Romanus habebat,
nec coniunx illi nec socer ullus erat.
spernebant generos inopes vicinia dives,
190
et male credebar sanguinis auctor ego.
in stabulis habitasse et oves pavisse nocebat
iugeraque inculti pauca tenere soli.
cum pare quaeque suo coeunt volucresque feraeque,
atque aliquam, de qua procreet, anguis habet;
195
extremis dantur connubia gentibus: at quae
Romano vellet nubere, nulla fuit.
indolui ‘patriamque dedi tibi, Romule, mentem:
tolle preces,’ dixi "quod petis arma dabunt."
festa parat Conso. Consus tibi cetera dicet
200
illo facta die, dum sua sacra canes.
intumuere Cures et quos dolor attigit idem:
tum primum generis intulit arma socer,
iamque fere raptae matrum quoque nomen habebant,
tractaque erant longa bella propinqua mora:
205
conveniunt nuptae dictam Iunonis in aedem,
quas inter mea sic est nurus ausa loqui:
‘o pariter raptae (quoniam hoc commune tenemus)
non ultra lente possumus esse piae.
stant acies, sed utra di sint pro parte rogandi,
210
eligite: hinc coniunx, hinc pater arma tenet,