Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
quaerendum est, viduae fieri malitis an orbae:
212
consilium vobis forte piumque dabo.’
213
consilium dederat: parent crinesque resolvunt
214
maestaque funerea corpora veste tegunt.
215
iam steterant acies ferro mortique paratae,
216
iam lituus pugnae signa daturus erat:
217
cum raptae veniunt inter patresque virosque,
218
inque sinu natos, pignora cara, tenent,
219
ut medium campi passis tetigere capillis,
220
in terram posito procubuere genu,
221
et, quasi sentirent, blando clamore nepotes
222
tendebant ad avos bracchia parva suos:
223
qui poterat clamabat avum tum denique visum,
224
et qui vix poterat posse coactus erat.
225
tela viris animique cadunt, gladiisque remotis
226
dant soceri generis accipiuntque manus,
227
laudatasque tenent natas, scutoque nepotem
228
fert avus: hic scuti dulcior usus erat.
229
inde diem, quae prima, meas celebrare Kalendas
230
Oebaliae matres non leve munus habent,
231
aut quia committi strictis mucronibus ausae
232
finierant lacrimis Martia bella suis;
233
vel quod erat de me feliciter Ilia mater,
234
rite colunt matres sacra diemque meum.
235
quid, quod hiems adoperta gelu tunc denique cedit,
236
et pereunt lapsae sole tepente nives,
237
arboribus redeunt detonsae frigore frondes,
238
uvidaque in tenero palmite gemma tumet,
239
quaeque diu latuit, nunc se qua tollat in auras,
240
fertilis occultas invenit herba vias?