Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
regna tenent fortes manibus pedibusque fugaces,
et perit exemplo postmodo quisque suo.
defluit incerto lapidosus murmure rivus:
saepe, sed exiguis haustibus, inde bibi.
275
Egeria est, quae praebet aquas, dea grata Camenis;
illa Numae coniunx consiliumque fuit.
principio nimium promptos ad bella Quirites
molliri placuit iure deumque metu;
inde datae leges, ne firmior omnia posset,
280
coeptaque sunt pure tradita sacra coli.
exuitur feritas, armisque potentius aequum est,
et cum cive pudet conseruisse manus;
atque aliquis, modo trux, visa iam vertitur ara
vinaque dat tepidis farraque salsa focis.
285
ecce deum genitor rutilas per nubila flammas
spargit et effusis aethera siccat aquis;
non alias missi cecidere frequentius ignes:
rex pavet et volgi pectora terror habet,
cui dea ‘ne nimium terrere! piabile fulmen
290
est,’ ait ‘et saevi flectitur ira Iovis,
sed poterunt ritum Picus Faunusque piandi
tradere, Romani numen utrumque soli.
nec sine vi tradent: adhibe tu vincula captis.’
atque ita qua possint edidit arte capi.
295
lucus Aventino suberat niger ilicis umbra,
quo posses viso dicere "numen inest."
in medio gramen, muscoque adoperta virenti
manabat saxo vena perennis aquae:
inde fere soli Faunus Picusque bibebant.
300
huc venit et fonti rex Numa mactat ovem,