Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
plenaque odorati disponit pocula Bacchi,
cumque suis antro conditus ipse latet,
ad solitos veniunt silvestria numina fontes
et relevant multo pectora sicca mero.
305
vina quies sequitur; gelido Numa prodit ab antro
vinclaque sopitas addit in arta manus,
somnus ut abscessit, pugnando vincula temptant
rumpere: pugnantes fortius illa tenent.
tunc Numa: ‘di nemorum, factis ignoscite nostris,
310
si scelus ingenio scitis abesse meo;
quoque modo possit fulmen, monstrate, piari.’
sic Numa; sic quatiens cornua Faunus ait:
‘magna petis nec quae monitu tibi discere nostro
fas sit: habent finis numina nostra suos.
315
di sumus agrestes et qui dominemur in altis
montibus: arbitrium est in sua tela Iovi.
hunc tu non poteris per te deducere caelo,
at poteris nostra forsitan usus ope.’
dixerat haec Faunus; par est sententia Pici:
320
"deme " tamen "nobis vincula," Picus ait:
‘Iuppiter huc veniet, valida perductus ab arte.
nubila promissi Styx mihi testis erit.’
emissi laqueis quid agant, quae carmina dicant,
quaque trahant superis sedibus arte Iovem,
325
scire nefas homini: nobis concessa canentur
quaeque pio dici vatis ab ore licet,
eliciunt caelo te, Iuppiter, unde minores
nunc quoque te celebrant Eliciumque vocant,
constat Aventinae tremuisse cacumina silvae,
330
terraque subsedit pondere pressa Iovis,