Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
corda micant regis, totoque e corpore sanguis
fugit, et hirsutae deriguere comae,
ut rediit animus, "da certa piamina" dixit
‘fulminis, altorum rexque paterque deum,
335
si tua contigimus manibus donaria puris,
hoc quoque, quod petitur, si pia lingua rogat.’
adnuit oranti, sed verum ambage remota
abdidit et dubio terruit ore virum.
"caede caput" dixit: cui rex "parebimus," inquit
340
"caedenda est hortis eruta caepa meis."
addidit, hic "hominis:" "sumes" ait ille "capillos."
postulat hic animam, cui Numa "piscis" ait.
risit et "his" inquit ‘facito mea tela procures,
o vir conloquio non abigende deum.
345
sed tibi, protulerit cum totum crastinus orbem
Cynthius, imperii pignora certa dabo.’
dixit et ingenti tonitru super aethera motum
fertur, adorantem destituitque Numam,
ille redit laetus memoratque Quiritibus acta:
350
tarda venit dictis difficilisque fides.
"at certe credemur," ait ‘si verba sequetur
exitus: en audi crastina, quisquis ades.
protulerit terris cum totum Cynthius orbem,
Iuppiter imperii pignora certa dabit.’
355
discedunt dubii, promissaque tarda videntur,
dependetque fides a veniente die.
mollis erat tellus rorata mane pruina:
ante sui populus limina regis adest,
prodit et in solio medius consedit acerno.
360
innumeri circa stantque silentque viri.