Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
iam pius Aeneas regno nataque Latini
auctus erat, populos miscueratque duos.
litore dotali solo comitatus Achate
secretum nudo dum pede carpit iter,
605
aspicit errantem nec credere sustinet Annam
esse: "quid in Latios illa veniret agros?"
dum secum Aeneas, "Anna est!" exclamat Achates:
ad nomen voltus sustulit illa suos.
heu! fugiat? quid agat? quos terrae quaerat hiatus?
610
ante oculos miserae fata sororis erant.
sensit et adloquitur trepidam Cythereius heros
(fiet tamen admonitu motus, Elissa, tui):
‘Anna, per hanc iuro, quam quondam audire solebas
tellurem fato prosperiore dari,
615
perque deos comites, hac nuper sede locatos,
saepe meas illos increpuisse moras,
nec timui de morte tamen, metus abfuit iste.
ei mihi! credibili fortior illa fuit.
ne refer: aspexi non illo corpore digna
620
volnera Tartareas ausus adire domos,
at tu, seu ratio te nostris appulit oris
sive deus, regni commoda carpe mei.
multa tibi memores, nil non debemus Elissae:
nomine grata tuo, grata sororis, eris.’
625
talia dicenti (neque enim spes altera restat)
credidit, errores exposuitque suos.
utque domum intravit Tyrios induta paratus,
incipit Aeneas (cetera turba silet):
‘hanc tibi cur tradam, pia causa, Lavinia coniunx,
630
est mihi: consumpsi naufragus huius opes.