Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
orta Tyro est, regnum Libyca possedit in ora;
quam precor ut carae more sororis ames.’
omnia promittit falsumque Lavinia volnus
mente premit tacita dissimulatque fremens;
635
donaque cum videat praeter sua lumina ferri
multa palam, mitti clam quoque multa putat,
non habet exactum, quid agat; furialiter odit
et parat insidias et cupit ulta mori.
nox erat: ante torum visa est adstare sororis
640
squalenti Dido sanguinulenta coma
et "fuge, ne dubita, maestum fuge" dicere "tectum!"
sub verbum querulas impulit aura fores,
exilit et velox humili super arva fenestra
se iacit: audacem fecerat ipse timor.
645
quaque metu rapitur, tunica velata recincta
currit, ut auditis territa damma lupis,
corniger hanc tumidis rapuisse Numicius undis
creditur et stagnis occuluisse suis.
Sidonis interea magno clamore per agros
650
quaeritur: apparent signa notaeque pedum:
ventum erat ad ripas: inerant vestigia ripis.
sustinuit tacitas conscius amnis aquas.
ipsa loqui visa est ‘placidi sum nympha Numici:
amne perenne latens Anna Perenna vocor.’
655
protinus erratis laeti vescuntur in agris
et celebrant largo seque diemque mero.
sunt quibus haec Luna est, quia mensibus impleat annum;
pars Themin, Inachiam pars putat esse bovem.
invenies, qui te nymphen Atlantida dicant
660
teque Iovi primos, Anna, dedisse cibos.