Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
ille manus tendens, hinc stanti milite iusto,
hinc coniuratis, talia dicta dedit:
‘si mihi bellandi pater est Vestaeque sacerdos
auctor, et ulcisci numen utrumque paro:
575
Mars, ades et satia scelerato sanguine ferrum,
stetque favor causa pro meliore tuus.
templa feres et, me victore, vocaberis Ultor.’
voverat et fuso laetus ab hoste redit,
nec satis est meruisse semel cognomina Marti:
580
persequitur Parthi signa retenta manu.
gens fuit et campis et equis et tuta sagittis
et circumfusis invia fluminibus,
addiderant animos Crassorum funera genti,
cum periit miles signaque duxque simul.
585
signa, decus belli, Parthus Romana tenebat,
Romanaeque aquilae signifer hostis erat.
isque pudor mansisset adhuc, nisi fortibus armis
Caesaris Ausoniae protegerentur opes.
ille notas veteres et longi dedecus aevi
590
sustulit: agnorunt signa recepta suos.
quid tibi nunc solitae mitti post terga sagittae,
quid loca, quid rapidi profuit usus equi,
Parthe? refers aquilas, victos quoque porrigis arcus:
pignora iam nostri nulla pudoris habes.
595
rite deo templumque datum nomenque bis ulto,
et meritus voti debita solvit honor,
sollemnes ludos Circo celebrate, Quirites!
non visa est fortem scaena decere deum. [*]13. E LEM — N
Pliadas aspicies omnes totumque sororum
600
agmen, ubi ante Idus nox erit una super.