Fasti, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Frazer, James George, Sir, 1854-1941, editor
Vesta iacet placidamque capit secura quietem,
sicut erat, positum caespite fulta caput,
at ruber hortorum custos nymphasque deasque
captat et errantes fertque refertque pedes.
335
aspicit et Vestam: dubium, nymphamne putant
an scient Vestam, scisse sed ipse negat.
spem capit obscenam furtimque accedere temptat
et fert suspensos corde micante gradus.
forte senex, quo vectus erat, Silenus asellum
340
liquerat ad ripas lene sonantis aquae.
ibat, ut inciperet, longi deus Hellesponti,
intempestivo cum rudit ille sono.
territa voce gravi surgit dea; convolat omnis
turba, per infestas effugit ille manus.
345
Lampsacus hoc animal solita est mactare Priapo fata:
"asini flammis indicis exta damus."
quem tu, diva, memor de pane monilibus ornas;
cessat opus, vacuae conticuere molae.
Nomine quam pretio celebratior arce Tonantis,
350
dicam, Pistoris quid velit ara Iovis.
cincta premebantur trucibus Capitolia Gallis:
fecerat obsidio iam diuturna famem.
Iuppiter ad solium superis regale vocatis
"incipe!" ait Marti, protinus ille refert:
355
‘scilicet ignotum est, quae sit fortuna meorum,
et dolor hic animi voce querentis eget.
si tamen, ut referam breviter mala iuncta pudori,
exigis: Alpino Roma sub hoste iacet.
haec est, cui fuerat promissa potentia rerum.
360
Iuppiter? hanc terris impositurus eras?