Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
rector in incerto est nec quid fugiatve petatve
invenit: ambiguis ars stupet ipsa malis,
scilicet occidimus, nec spes est ulla salutis,
dumque loquor, vultus obruit unda meos.
35
opprimet hanc animam fluctus, frustraque precanti
ore necaturas accipiemus aquas,
at pia nil aliud quam me dolet exule coniunx:
hoc unum nostri scitque gemitque mali.
nescit in inmenso iactari corpora ponto,
40
nescit agi ventis, nescit adesse necem.
o bene, quod non sum mecum conscendere passus,
ne mihi mors misero bis patienda foret!
at nunc, ut peream, quoniam caret illa periclo,
dimidia certe parte superstes ero.
45
ei mihi, quam celeri micuerunt nubila flamma!
quantus ab aetherio personat axe fragor!
nec levius tabulae laterum feriuntur ab undis,
quam grave balistae moenia pulsat onus.
qui venit hic fluctus, fluctus supereminet omnes:
50
posterior nono est undecimoque prior.
nec letum timeo; genus est miserabile leti.
demite naufragium, mors mihi munus erit.
est aliquid, fatove suo ferrove [*]fatove ... ferrove Heinsius: fatoque ... ferroque cadentem
in solida [*]solita: solida σ moriens ponere corpus humo,
55
et mandare suis aliqua et [*]aliquid et corr. σ sperare sepulcrum
et non aequoreis piscibus esse cibum,
fingite me dignum tali nece, non ego solus
hic vehor. inmeritos cur mea poena trahit?
pro superi viridesque dei, quibus aequora curae,
60
utraque iam vestras sistite turba minas,