Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Scribis, ut oblectem studio lacrimabile tempus,
ne pereant turpi pectora nostra situ.
difficile est quod, amice, mones, quia carmina laetum
sunt opus, et pacem mentis habere volunt.
5
nostra per adversas agitur fortuna procellas,
sorte nec ulla mea tristior esse potest.
exigis ut Priamus natorum funere ludat, [*]plaudat
et Niobe festos ducat ut orba choros.
luctibus an studio videor debere teneri,
10
solus in extremos iussus abire Getas?
des licet in valido pectus mihi robore fultum,
fama refert Anyti quale fuisse reo, [*]rei vel senis
fracta cadet tantae sapientia mole ruinae:
plus valet humanis viribus ira dei.
15
ille senex, dictus sapiens ab Apolline, nullum
scribere in hoc casu sustinuisset opus.
ut veniant patriae, veniant oblivia vestri,[*]nostri
omnis ut amissi sensus abesse queat,
at timor officio fungi vetat ipse [*]esse: ipse σ quietum:
20
cinctus ab innumero me tenet hoste locus,
adde quod ingenium longa rubigine laesum
torpet et est multo, quam fuit ante, minus,
fertilis, assiduo si non renovatur [*]renovetur vel removetur aratro,
nil nisi cum spinis gramen habebit ager.
25
tempore qui longo steterit, male curret [*]currit et inter
carceribus missos ultimus ibit equus,
vertitur in teneram cariem rimisque dehiscit,
siqua diu solitis cumba vacavit [*]vacabit corr. σ aquis,
me quoque despera,[*]despero fuerim cum parvus et ante,
30
illi, qui fueram, posse redire parem.
contudit ingenium patientia longa malorum,
et pars antiqui nulla vigoris adest.
siqua [*]siqua Bentley saepe tamen nobis, ut nunc quoque, sumpta tabella est,
inque suos volui cogere verba pedes,
35
carmina nulla mihi sunt scripta, [*]carmina sunt mihi scripta aut nulla vel carmina scripta mihi sunt nulla aut qualia cernis,
digna sui domini tempore, digna loco.
denique non parvas animo dat gloria vires,
et fecunda facit pectora laudis amor.
nominis et famae quondam fulgore trahebar,
40
dum tulit antemnas aura secunda meas.
non adeo est bene nunc ut sit mihi gloria curae:
si liceat, nulli cognitus esse velim,
an quia cesserunt primo bene carmina, suades
scribere, successus ut sequar ipse meos?
45
pace, novem, vestra liceat dixisse, sorores:
vos estis nostrae maxima causa fugae,
utque dedit iustas tauri fabricator aeni,
sic ego do poenas artibus ipse meis.
nil mihi debebat cum versibus amplius esse,
50
cum fugerem merito naufragus omne fretum,
at, puto, si demens studium fatale retemptem,
hic mihi praebebit carminis arma locus.
non liber hic ullus, non qui mihi commodet aurem,
verbaque significent quid mea, norit, adest.
55
omnia barbariae loca sunt vocisque ferinae,
omniaque hostilis [*]hostilis Merkel possint vel possunt plena timore soni.
ipse mihi videor iam dedidicisse Latine:
nam didici Getice Sarmaticeque loqui.
nec tamen, ut verum fatear tibi, nostra teneri
60
a componendo carmine Musa potest.
scribimus et scriptos absumimus igne libellos:
exitus est studii parva favilla mei.
nec possum et cupio non nullos ducere versus :
ponitur idcirco noster in igne labor,
65
nec nisi pars casu flammis erepta dolove
ad vos ingenii pervenit ulla mei.
sic utinam, quae nil metuentem tale magistrum
perdidit, in cineres Ars mea versa foret!