Tristia, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
5.14
Quanta tibi dederim nostris monumenta libellis,
o mihi me coniunx carior, ipsa vides,
detrahat auctori multum fortuna licebit,
tu tamen ingenio clara ferere meo;
5
dumque legar, mecum pariter tua fama legetur,
nec potes in maestos omnis abire rogos;
cumque viri casu possis miseranda videri,
invenies aliquas, quae, quod es, esse velint,
quae te, nostrorum cum sis in parte malorum,
10
felicem dicant invideantque tibi.
non ego divitias dando tibi plura dedissem:
nil feret ad Manes divitis umbra suos.
perpetui fructum donavi nominis idque,
quo dare nil potui munere maius, habes.
15
adde quod, ut [*]et: ut Heinsius rerum sola es tutela mearum,
ad te non parvi venit honoris onus,
quod numquam vox est de te mea muta tuique
indiciis debes esse superba viri.
quae ne quis possit temeraria dicere, persta,
20
et pariter serva meque piamque fidem.
nam tua, dum stetimus, turpi sine crimine mansit,
et tantum [*]tanta probitas inreprehensa fuit.
area de [*]par (vel per) eadem: area de Withof nostra nunc est tibi facta ruina
conspicuum virtus hic tua ponat opus.
25
esse bonam facile est, ubi, quod vetet esse, remotum est,
et nihil officio nupta quod obstet habet,
cum deus intonuit, non se subducere nimbo,
id demum est pietas, id socialis amor.
rara quidem virtus, quam non fortuna gubernet,
30
quae maneat stabili, eum fugit illa, pede.