Ex Ponto, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor; Wheeler, Arthur Leslie, 1871-1932, editor, translator
1.3
Hanc tibi Naso tuus mittit, Rufine, salutem,
qui miser est, ulli si suus esse potest.
reddita confusae nuper solacia menti
auxilium nostris spemque tulere malis,
5
utque Machaoniis Poeantius artibus heros
lenito medicam vulnere sensit opem,
sic ego mente iacens et acerbo saucius ictu
admonitu coepi fortior esse tuo,
et iam deficiens sic ad tua verba revixi,
10
ut solet infuso vena redire mero.
non tamen exhibuit tantas facundia vires,
ut mea sint dictis pectora sana tuis.
ut multum demas nostrae [*]nostro corpore (pectore) de gurgite curae,
non minus exhausto quod superabit erit.
15
tempore ducetur longo fortasse cicatrix :
horrent admotas vulnera cruda manus.
non est in medico semper relevetur ut aeger:
interdum docta plus valet arte malum,
cernis ut e molli sanguis pulmone remissus
20
ad Stygias certo limite ducat aquas,
afferat ipse licet sacras Epidaurius herbas,
sanabit nulla vulnera cordis ope.
tollere nodosam nescit medicina podagram,
nec formidatis auxiliatur aquis.
25
cura quoque interdum nulla medicabilis arte est—
aut, ut sit, longa est extenuanda mora.
cum bene firmarunt animum praecepta iacentem,
sumptaque sunt nobis pectoris arma tui,
rursus amor patriae ratione valentior omni,
30
quod tua fecerunt scripta, retexit opus.