Ibis, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor
Desinet esse prius contrarius ignibus umor,
Iunctaque cum luna lumina solis erunt;
Parsque eadem caeli zephyros emittet et euros,
Et tepidus gelido flabit ab axe notus;
35
Et nova fraterno veniet concordia fumo,
Quem vetus accensa separat ira pyra;
Et ver autumno , brumae miscebitur aestas ,
Atque eadem regio vesper et ortus erit:
Quam mihi sit tecum positis, quae sumpsimus, armis
40
Gratia , commissis , improbe , rupta tuis .
3
Pax erit haec nobis, donec mihi vita manebit,
Cum pecore infirmo quae solet esse lupis.
45
Prima quidem coepto committam proelia versu ,
Non soleant quamvis hoc pede bella geri :
Utque petit primo plenum flaventis harenae
Nondum calfacti militis hasta solum,
Sic ego te nondum ferro iaculabor acuto,
50
Protinus invisum nec petet hasta caput;
Et neque nomen in hoc , nec dicam facta libello,
Teque brevi , qui sis , dissimulare sinam .
Postmodo , si perges , in te mihi liber iambus
Tincta Lycambeo sanguine tela dabit .
55
Nunc quo Battiades inimicum devovet Ibin,
Hoc ego devoveo teque tuosque modo.
Utque ille , historiis involvam carmina caecis :
Non soleam quamvis hoc genus ipse sequi.
Illius ambages imitatus in Ibide dicar
60
Oblitus moris iudiciique mei.
Et quoniam ; qui sis , nondum quaerentibus edo ,
Ibidis interea tu quoque nomen habe ;