Ibis, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
1
Tempus ad hoc ; lustris bis iam mihi quinque peractis ,
Omne fuit Musae carmen inerme meae;
Nullaque ; quae possit ; scriptis tot milibus , extat
Littera Nasonis sanguinolenta legi:
5
Nec quemquam nostri nisi me laesere libelli ,
Artificis periit cum caput Arte sua .
Unus — et hoc ipsum est iniuria magna — perennem
Candoris titulum non sinit esse mei .
Quisquis is est , — nam nomen adhuc utcumque tacebo —
10
Cogit inassuetas sumere tela manus .
Ille relegatum gelidos aquilonis ad ortus
Non sinit exilio delituisse meo ;
Vulneraque inmitis requiem quaerentia vexat ,
Iactat et in toto nomina nostra foro ;
15
Perpetuoque mihi sociatam foedere lecti
Non patitur vivi funera flere viri.
Cumque ego quassa meae complectar membra carinae ,
Naufragii tabulas pugnat habere mei:
Et qui debuerat subitas extinguere flammas,
20
Hic praedam medio raptor ab igne petit.
2
Nititur , ut profugae desint alimenta senectae .
Heu ! quanto est nostris dignior ipse malis !
Di melius ; quorum longe mihi maximus ille est,
Qui nostras inopes noluit esse vias.
25
Huic igitur meritas grates , ubicumque licebit,
Pro tam mansueto pectore semper agam .
Audiat hoc Pontus . faciet quoque forsitan idem,
Terra sit ut propior testificanda mihi.
At tibi , calcasti qui me , violente , iacentem ,
30
Qua licet ei ! misero , debitus hostis ero .