Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
ἵππουριν , δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν:
482
εἵλετο δ᾽ ἄλκιμον ἔγχος ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ,
483
βῆ δ᾽ ἰέναι , μάλα δ᾽ ὦκα θέων Αἴαντι παρέστη.
484
Ἕκτωρ δ᾽ ὡς εἶδεν Τεύκρου βλαφθέντα βέλεμνα,
485
Τρωσί τε καὶ Λυκίοισιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας:
486
Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ
487
ἀνέρες ἔστε φίλοι , μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς
488
νῆας ἀνὰ γλαφυράς : δὴ γὰρ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν
489
ἀνδρὸς ἀριστῆος Διόθεν βλαφθέντα βέλεμνα.
490
ῥεῖα δ᾽ ἀρίγνωτος Διὸς ἀνδράσι γίγνεται ἀλκή,
491
ἠμὲν ὁτέοισιν κῦδος ὑπέρτερον ἐγγυαλίξῃ,
492
ἠδ᾽ ὅτινας μινύθῃ τε καὶ οὐκ ἐθέλῃσιν ἀμύνειν,
493
ὡς νῦν Ἀργείων μινύθει μένος , ἄμμι δ᾽ ἀρήγει.
494
ἀλλὰ μάχεσθ᾽ ἐπὶ νηυσὶν ἀολλέες : ὃς δέ κεν ὑμέων
495
βλήμενος ἠὲ τυπεὶς θάνατον καὶ πότμον ἐπίσπῃ
496
τεθνάτω : οὔ οἱ ἀεικὲς ἀμυνομένῳ περὶ πάτρης
497
τεθνάμεν : ἀλλ᾽ ἄλοχός τε σόη καὶ παῖδες ὀπίσσω,
498
καὶ οἶκος καὶ κλῆρος ἀκήρατος , εἴ κεν Ἀχαιοὶ
499
οἴχωνται σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν.
500
ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου.
501
Αἴας δ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν ἐκέκλετο οἷς ἑτάροισιν:
502
αἰδὼς Ἀργεῖοι : νῦν ἄρκιον ἢ ἀπολέσθαι
503
ἠὲ σαωθῆναι καὶ ἀπώσασθαι κακὰ νηῶν.
504
ἦ ἔλπεσθ᾽ ἢν νῆας ἕλῃ κορυθαίολος Ἕκτωρ
505
ἐμβαδὸν ἵξεσθαι ἣν πατρίδα γαῖαν ἕκαστος;
506
ἦ οὐκ ὀτρύνοντος ἀκούετε λαὸν ἅπαντα
507
Ἕκτορος , ὃς δὴ νῆας ἐνιπρῆσαι μενεαίνει;
508
οὐ μὰν ἔς γε χορὸν κέλετ᾽ ἐλθέμεν , ἀλλὰ μάχεσθαι.
509
ἡμῖν δ᾽ οὔ τις τοῦδε νόος καὶ μῆτις ἀμείνων
510
ἢ αὐτοσχεδίῃ μῖξαι χεῖράς τε μένος τε.