Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
691
ἀλλὰ σύ γ᾽ αἶψ᾽ Ἀχιλῆϊ θέων ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
692
εἰπεῖν , αἴ κε τάχιστα νέκυν ἐπὶ νῆα σαώσῃ
693
γυμνόν : ἀτὰρ τά γε τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ.
694
ὣς ἔφατ᾽ , Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας:
695
δὴν δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε , τὼ δέ οἱ ὄσσε
696
δακρυόφι πλῆσθεν , θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.
697
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε,
698
βῆ δὲ θέειν , τὰ δὲ τεύχε᾽ ἀμύμονι δῶκεν ἑταίρῳ
699
Λαοδόκῳ , ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας ἵππους.
700
τὸν μὲν δάκρυ χέοντα πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο
701
Πηλεΐδῃ Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα.
702
οὐδ᾽ ἄρα σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ἤθελε θυμὸς
703
τειρομένοις ἑτάροισιν ἀμυνέμεν , ἔνθεν ἀπῆλθεν
704
Ἀντίλοχος , μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη:
705
ἀλλ᾽ ὅ γε τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα δῖον ἀνῆκεν,
706
αὐτὸς δ᾽ αὖτ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει,
707
στῆ δὲ παρ᾽ Αἰάντεσσι θέων , εἶθαρ δὲ προσηύδα:
708
κεῖνον μὲν δὴ νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν
709
ἐλθεῖν εἰς Ἀχιλῆα πόδας ταχύν : οὐδέ μιν οἴω
710
νῦν ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ:
711
οὐ γάρ πως ἂν γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι μάχοιτο.
712
ἡμεῖς δ᾽ αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
713
ἠμὲν ὅπως τὸν νεκρὸν ἐρύσσομεν , ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
714
Τρώων ἐξ ἐνοπῆς θάνατον καὶ κῆρα φύγωμεν.
715
τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας:
716
πάντα κατ᾽ αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς ὦ Μενέλαε:
717
ἀλλὰ σὺ μὲν καὶ Μηριόνης ὑποδύντε μάλ᾽ ὦκα
718
νεκρὸν ἀείραντες φέρετ᾽ ἐκ πόνου : αὐτὰρ ὄπισθε
719
νῶϊ μαχησόμεθα Τρωσίν τε καὶ Ἕκτορι δίῳ
720
ἶσον θυμὸν ἔχοντες ὁμώνυμοι , οἳ τὸ πάρος περ