Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
ἄλλοι μέν ῥ᾽ ἕζοντο , ἐρήτυθεν δὲ καθ᾽ ἕδρας:
212
Θερσίτης δ᾽ ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα,
213
ὃς ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη
214
μάψ , ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον , ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν,
215
ἀλλ᾽ ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν
216
ἔμμεναι : αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε:
217
φολκὸς ἔην , χωλὸς δ᾽ ἕτερον πόδα : τὼ δέ οἱ ὤμω
218
κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε : αὐτὰρ ὕπερθε
219
φοξὸς ἔην κεφαλήν , ψεδνὴ δ᾽ ἐπενήνοθε λάχνη.
220
ἔχθιστος δ᾽ Ἀχιλῆϊ μάλιστ᾽ ἦν ἠδ᾽ Ὀδυσῆϊ:
221
τὼ γὰρ νεικείεσκε : τότ᾽ αὖτ᾽ Ἀγαμέμνονι δίῳ
222
ὀξέα κεκλήγων λέγ᾽ ὀνείδεα : τῷ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀχαιοὶ
223
ἐκπάγλως κοτέοντο νεμέσσηθέν τ᾽ ἐνὶ θυμῷ.
224
αὐτὰρ ὃ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα νείκεε μύθῳ:
225
Ἀτρεΐδη τέο δ᾽ αὖτ᾽ ἐπιμέμφεαι ἠδὲ χατίζεις;
226
πλεῖαί τοι χαλκοῦ κλισίαι , πολλαὶ δὲ γυναῖκες
227
εἰσὶν ἐνὶ κλισίῃς ἐξαίρετοι , ἅς τοι Ἀχαιοὶ
228
πρωτίστῳ δίδομεν εὖτ᾽ ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν.
229
ἦ ἔτι καὶ χρυσοῦ ἐπιδεύεαι , ὅν κέ τις οἴσει
230
Τρώων ἱπποδάμων ἐξ Ἰλίου υἷος ἄποινα,
231
ὅν κεν ἐγὼ δήσας ἀγάγω ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν,
232
ἠὲ γυναῖκα νέην , ἵνα μίσγεαι ἐν φιλότητι,
233
ἥν τ᾽ αὐτὸς ἀπονόσφι κατίσχεαι ; οὐ μὲν ἔοικεν
234
ἀρχὸν ἐόντα κακῶν ἐπιβασκέμεν υἷας Ἀχαιῶν.
235
ὦ πέπονες κάκ᾽ ἐλέγχε᾽ Ἀχαιΐδες οὐκέτ᾽ Ἀχαιοὶ
236
οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεθα , τόνδε δ᾽ ἐῶμεν
237
αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν , ὄφρα ἴδηται
238
ἤ ῥά τί οἱ χἠμεῖς προσαμύνομεν ἦε καὶ οὐκί:
239
ὃς καὶ νῦν Ἀχιλῆα ἕο μέγ᾽ ἀμείνονα φῶτα
240
ἠτίμησεν : ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας αὐτὸς ἀπούρας.