Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
μέλλεις εὔχεσθαι ἰὼν ἐς δοῦπον ἀκόντων.
θήν σ᾽ ἐξανύω γε καὶ ὕστερον ἀντιβολήσας,
εἴ πού τις καὶ ἔμοιγε θεῶν ἐπιτάρροθός ἐστι.
νῦν αὖ τοὺς ἄλλους ἐπιείσομαι , ὅν κε κιχείω.
455
ὣς εἰπὼν Δρύοπ᾽ οὖτα κατ᾽ αὐχένα μέσσον ἄκοντι:
ἤριπε δὲ προπάροιθε ποδῶν : δὲ τὸν μὲν ἔασε,
Δημοῦχον δὲ Φιλητορίδην ἠΰν τε μέγαν τε
κὰγ γόνυ δουρὶ βαλὼν ἠρύκακε . τὸν μὲν ἔπειτα
οὐτάζων ξίφεϊ μεγάλῳ ἐξαίνυτο θυμόν:
460
αὐτὰρ Λαόγονον καὶ Δάρδανον υἷε Βίαντος
ἄμφω ἐφορμηθεὶς ἐξ ἵππων ὦσε χαμᾶζε,
τὸν μὲν δουρὶ βαλών , τὸν δὲ σχεδὸν ἄορι τύψας.
Τρῶα δ᾽ Ἀλαστορίδην , μὲν ἀντίος ἤλυθε γούνων,
εἴ πώς εὑ πεφίδοιτο λαβὼν καὶ ζωὸν ἀφείη
465
μηδὲ κατακτείνειεν ὁμηλικίην ἐλεήσας,
νήπιος , οὐδὲ τὸ ᾔδη οὐ πείσεσθαι ἔμελλεν:
οὐ γάρ τι γλυκύθυμος ἀνὴρ ἦν οὐδ᾽ ἀγανόφρων,
ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμμεμαώς : μὲν ἥπτετο χείρεσι γούνων
ἱέμενος λίσσεσθ᾽ , δὲ φασγάνῳ οὖτα καθ᾽ ἧπαρ:
470
ἐκ δέ οἱ ἧπαρ ὄλισθεν , ἀτὰρ μέλαν αἷμα κατ᾽ αὐτοῦ
κόλπον ἐνέπλησεν : τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε
θυμοῦ δευόμενον : δὲ Μούλιον οὖτα παραστὰς
δουρὶ κατ᾽ οὖς : εἶθαρ δὲ δι᾽ οὔατος ἦλθ᾽ ἑτέροιο
αἰχμὴ χαλκείη : δ᾽ Ἀγήνορος υἱὸν Ἔχεκλον
475
μέσσην κὰκ κεφαλὴν ξίφει ἤλασε κωπήεντι,
πᾶν δ᾽ ὑπεθερμάνθη ξίφος αἵματι : τὸν δὲ κατ᾽ ὄσσε
ἔλλαβε πορφύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.
Δευκαλίωνα δ᾽ ἔπειθ᾽ , ἵνα τε ξυνέχουσι τένοντες
ἀγκῶνος , τῇ τόν γε φίλης διὰ χειρὸς ἔπειρεν
480
αἰχμῇ χαλκείῃ : δέ μιν μένε χεῖρα βαρυνθεὶς