Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
ἔνθ᾽ οἵ γ᾽ οὐκέτι δηρὸν ἀφέστασαν : ἦρχε γὰρ Ἄρης
392
ῥινοτόρος , καὶ πρῶτος Ἀθηναίῃ ἐπόρουσε
393
χάλκεον ἔγχος ἔχων , καὶ ὀνείδειον φάτο μῦθον:
394
τίπτ᾽ αὖτ᾽ ὦ κυνάμυια θεοὺς ἔριδι ξυνελαύνεις
395
θάρσος ἄητον ἔχουσα , μέγας δέ σε θυμὸς ἀνῆκεν;
396
ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε Τυδεΐδην Διομήδε᾽ ἀνῆκας
397
οὐτάμεναι , αὐτὴ δὲ πανόψιον ἔγχος ἑλοῦσα
398
ἰθὺς ἐμεῦ ὦσας , διὰ δὲ χρόα καλὸν ἔδαψας;
399
τώ σ᾽ αὖ νῦν ὀΐω ἀποτισέμεν ὅσσα ἔοργας.
400
ὣς εἰπὼν οὔτησε κατ᾽ αἰγίδα θυσσανόεσσαν
401
σμερδαλέην , ἣν οὐδὲ Διὸς δάμνησι κεραυνός:
402
τῇ μιν Ἄρης οὔτησε μιαιφόνος ἔγχεϊ μακρῷ.
403
ἣ δ᾽ ἀναχασσαμένη λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ
404
κείμενον ἐν πεδίῳ μέλανα τρηχύν τε μέγαν τε,
405
τόν ῥ᾽ ἄνδρες πρότεροι θέσαν ἔμμεναι οὖρον ἀρούρης:
406
τῷ βάλε θοῦρον Ἄρηα κατ᾽ αὐχένα , λῦσε δὲ γυῖα.
407
ἑπτὰ δ᾽ ἐπέσχε πέλεθρα πεσών , ἐκόνισε δὲ χαίτας,
408
τεύχεά τ᾽ ἀμφαράβησε : γέλασσε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη,
409
καί οἱ ἐπευχομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
410
νηπύτι᾽ οὐδέ νύ πώ περ ἐπεφράσω ὅσσον ἀρείων
411
εὔχομ᾽ ἐγὼν ἔμεναι , ὅτι μοι μένος ἰσοφαρίζεις.
412
οὕτω κεν τῆς μητρὸς ἐρινύας ἐξαποτίνοις,
413
ἥ τοι χωομένη κακὰ μήδεται οὕνεκ᾽ Ἀχαιοὺς
414
κάλλιπες , αὐτὰρ Τρωσὶν ὑπερφιάλοισιν ἀμύνεις.
415
ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τρέπεν ὄσσε φαεινώ:
416
τὸν δ᾽ ἄγε χειρὸς ἑλοῦσα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
417
πυκνὰ μάλα στενάχοντα : μόγις δ᾽ ἐσαγείρετο θυμόν.
418
τὴν δ᾽ ὡς οὖν ἐνόησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
419
αὐτίκ᾽ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:
420
ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη