Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
αὖθι μένειν : τοῖον γὰρ ὑποτρομέουσιν ἅπαντες:
ἀλλ᾽ ἐμὸς ἔνδοθι θυμὸς ἐτείρετο πένθεϊ λυγρῷ.
νῦν δ᾽ ἰθὺς μεμαῶτε μαχώμεθα , μὴ δέ τι δούρων
ἔστω φειδωλή , ἵνα εἴδομεν εἴ κεν Ἀχιλλεὺς
245
νῶϊ κατακτείνας ἔναρα βροτόεντα φέρηται
νῆας ἔπι γλαφυράς , ἦ κεν σῷ δουρὶ δαμήῃ.
ὣς φαμένη καὶ κερδοσύνῃ ἡγήσατ᾽ Ἀθήνη:
οἳ δ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
τὸν πρότερος προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ:
250
οὔ σ᾽ ἔτι Πηλέος υἱὲ φοβήσομαι , ὡς τὸ πάρος περ
τρὶς περὶ ἄστυ μέγα Πριάμου δίον , οὐδέ ποτ᾽ ἔτλην
μεῖναι ἐπερχόμενον : νῦν αὖτέ με θυμὸς ἀνῆκε
στήμεναι ἀντία σεῖο : ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην.
ἀλλ᾽ ἄγε δεῦρο θεοὺς ἐπιδώμεθα : τοὶ γὰρ ἄριστοι
255
μάρτυροι ἔσσονται καὶ ἐπίσκοποι ἁρμονιάων:
οὐ γὰρ ἐγώ σ᾽ ἔκπαγλον ἀεικιῶ , αἴ κεν ἐμοὶ Ζεὺς
δώῃ καμμονίην , σὴν δὲ ψυχὴν ἀφέλωμαι:
ἀλλ᾽ ἐπεὶ ἄρ κέ σε συλήσω κλυτὰ τεύχε᾽ Ἀχιλλεῦ
νεκρὸν Ἀχαιοῖσιν δώσω πάλιν : ὣς δὲ σὺ ῥέζειν.
260
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς:
Ἕκτορ μή μοι ἄλαστε συνημοσύνας ἀγόρευε:
ὡς οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ὅρκια πιστά,
οὐδὲ λύκοι τε καὶ ἄρνες ὁμόφρονα θυμὸν ἔχουσιν,
ἀλλὰ κακὰ φρονέουσι διαμπερὲς ἀλλήλοισιν,
265
ὣς οὐκ ἔστ᾽ ἐμὲ καὶ σὲ φιλήμεναι , οὐδέ τι νῶϊν
ὅρκια ἔσσονται , πρίν γ᾽ ἢ ἕτερόν γε πεσόντα
αἵματος ἆσαι Ἄρηα ταλαύρινον πολεμιστήν.
παντοίης ἀρετῆς μιμνήσκεο : νῦν σε μάλα χρὴ
αἰχμητήν τ᾽ ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν.
270
οὔ τοι ἔτ᾽ ἔσθ᾽ ὑπάλυξις , ἄφαρ δέ σε Παλλὰς Ἀθήνη