Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
421
ὅσσ᾽ ἐτύπη : πολέες γὰρ ἐν αὐτῷ χαλκὸν ἔλασσαν.
422
ὥς τοι κήδονται μάκαρες θεοὶ υἷος ἑῆος
423
καὶ νέκυός περ ἐόντος , ἐπεί σφι φίλος περὶ κῆρι.
424
ὣς φάτο , γήθησεν δ᾽ ὃ γέρων , καὶ ἀμείβετο μύθῳ:
425
ὦ τέκος , ἦ ῥ᾽ ἀγαθὸν καὶ ἐναίσιμα δῶρα διδοῦναι
426
ἀθανάτοις , ἐπεὶ οὔ ποτ᾽ ἐμὸς πάϊς , εἴ ποτ᾽ ἔην γε,
427
λήθετ᾽ ἐνὶ μεγάροισι θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσι:
428
τώ οἱ ἀπεμνήσαντο καὶ ἐν θανάτοιό περ αἴσῃ.
429
ἀλλ᾽ ἄγε δὴ τόδε δέξαι ἐμεῦ πάρα καλὸν ἄλεισον,
430
αὐτόν τε ῥῦσαι , πέμψον δέ με σύν γε θεοῖσιν,
431
ὄφρά κεν ἐς κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκωμαι.
432
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης:
433
πειρᾷ ἐμεῖο γεραιὲ νεωτέρου , οὐδέ με πείσεις,
434
ὅς με κέλῃ σέο δῶρα παρὲξ Ἀχιλῆα δέχεσθαι.
435
τὸν μὲν ἐγὼ δείδοικα καὶ αἰδέομαι περὶ κῆρι
436
συλεύειν , μή μοί τι κακὸν μετόπισθε γένηται.
437
σοὶ δ᾽ ἂν ἐγὼ πομπὸς καί κε κλυτὸν Ἄργος ἱκοίμην,
438
ἐνδυκέως ἐν νηῒ θοῇ ἢ πεζὸς ὁμαρτέων:
439
οὐκ ἄν τίς τοι πομπὸν ὀνοσσάμενος μαχέσαιτο.
440
ἦ καὶ ἀναΐξας ἐριούνιος ἅρμα καὶ ἵππους
441
καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν,
442
ἐν δ᾽ ἔπνευσ᾽ ἵπποισι καὶ ἡμιόνοις μένος ἠΰ.
443
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ πύργους τε νεῶν καὶ τάφρον ἵκοντο,
444
οἳ δὲ νέον περὶ δόρπα φυλακτῆρες πονέοντο,
445
τοῖσι δ᾽ ἐφ᾽ ὕπνον ἔχευε διάκτορος ἀργεϊφόντης
446
πᾶσιν , ἄφαρ δ᾽ ὤϊξε πύλας καὶ ἀπῶσεν ὀχῆας,
447
ἐς δ᾽ ἄγαγε Πρίαμόν τε καὶ ἀγλαὰ δῶρ᾽ ἐπ᾽ ἀπήνης.
448
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκοντο
449
ὑψηλήν , τὴν Μυρμιδόνες ποίησαν ἄνακτι
450
δοῦρ᾽ ἐλάτης κέρσαντες : ἀτὰρ καθύπερθεν ἔρεψαν