Ἰλιάς, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
665
Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
Πάτροκλος δ᾽ ἑτέρωθεν ἐλέξατο : πὰρ δ᾽ ἄρα καὶ τῷ
Ἶφις ἐΰζωνος , τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.
οἳ δ᾽ ὅτε δὴ κλισίῃσιν ἐν Ἀτρεΐδαο γένοντο.
670
τοὺς μὲν ἄρα χρυσέοισι κυπέλλοις υἷες Ἀχαιῶν
δειδέχατ᾽ ἄλλοθεν ἄλλος ἀνασταδόν , ἔκ τ᾽ ἐρέοντο:
πρῶτος δ᾽ ἐξερέεινεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων:
εἴπ᾽ ἄγε μ᾽ πολύαιν᾽ Ὀδυσεῦ μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
ῥ᾽ ἐθέλει νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ,
675
ἀπέειπε , χόλος δ᾽ ἔτ᾽ ἔχει μεγαλήτορα θυμόν;
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς:
Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
κεῖνός γ᾽ οὐκ ἐθέλει σβέσσαι χόλον , ἀλλ᾽ ἔτι μᾶλλον
πιμπλάνεται μένεος , σὲ δ᾽ ἀναίνεται ἠδὲ σὰ δῶρα.
680
αὐτόν σε φράζεσθαι ἐν Ἀργείοισιν ἄνωγεν
ὅππως κεν νῆάς τε σαῷς καὶ λαὸν Ἀχαιῶν:
αὐτὸς δ᾽ ἠπείλησεν ἅμ᾽ ἠοῖ φαινομένηφι
νῆας ἐϋσσέλμους ἅλαδ᾽ ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας.
καὶ δ᾽ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἔφη παραμυθήσασθαι
685
οἴκαδ᾽ ἀποπλείειν , ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
Ἰλίου αἰπεινῆς : μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε , τεθαρσήκασι δὲ λαοί.
ὣς ἔφατ᾽ : εἰσὶ καὶ οἵδε τάδ᾽ εἰπέμεν , οἵ μοι ἕποντο,
Αἴας καὶ κήρυκε δύω πεπνυμένω ἄμφω.
690
Φοῖνιξ δ᾽ αὖθ᾽ γέρων κατελέξατο , ὡς γὰρ ἀνώγει,
ὄφρά οἱ ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδ᾽ ἕπηται
αὔριον , ἢν ἐθέλῃσιν : ἀνάγκῃ δ᾽ οὔ τί μιν ἄξει.
ὣς ἔφαθ᾽ , οἳ δ᾽ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
μῦθον ἀγασσάμενοι : μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσε.