Ajax, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
1304
ἆρ᾽ ὧδ᾽ ἄριστος ἐξ ἀριστέοιν δυοῖν
1305
βλαστὼν ἂν αἰσχύνοιμι τοὺς πρὸς αἵματος,
1306
οὓς νῦν σὺ τοιοῖσδ᾽ ἐν πόνοισι κειμένους
1307
ὠθεῖς ἀθάπτους ,
οὐδ᾽ ἐπαισχύνει λέγων;
1308
εὖ νυν τόδ᾽ ἴσθι ,
τοῦτον εἰ βαλεῖτέ που,
1309
βαλεῖτε χἠμᾶς τρεῖς ὁμοῦ συγκειμένους.
1310
ἐπεὶ καλόν μοι τοῦδ᾽ ὑπερπονουμένῳ
1311
θανεῖν προδήλως μᾶλλον ἢ τῆς σῆς ὑπὲρ
1312
γυναικός ,
ἢ τοῦ σοῦ γ᾽ ὁμαίμονος λέγω;
1313
πρὸς ταῦθ᾽ ὅρα μὴ τοὐμόν ,
ἀλλὰ καὶ τὸ σόν:
1314
ὡς εἴ με πημανεῖς τι ,
βουλήσει ποτὲ
1315
καὶ δειλὸς εἶναι μᾶλλον ἢ ᾽ν ἐμοὶ θρασύς.
Χορός
1316
ἄναξ ,
Ὀδυσσεῦ ,
καιρὸν ἴσθ᾽ ἐληλυθώς,
1317
εἰ μὴ ξυνάψων ,
ἀλλὰ συλλύσων πάρει.
Ὀδυσσεύς
1318
τί δ᾽ ἔστιν ,
ἄνδρες ;
τηλόθεν γὰρ ᾐσθόμην
1319
βοὴν Ἀτρειδῶν τῷδ᾽ ἐπ᾽ ἀλκίμῳ νεκρῷ.
Ἀγαμέμνων
1320
οὐ γὰρ κλύοντές ἐσμεν αἰσχίστους λόγους,
1321
ἄναξ Ὀδυσσεῦ ,
τοῦδ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρὸς ἀρτίως;
Ὀδυσσεύς
1322
ποίους ;
ἐγὼ γὰρ ἀνδρὶ συγγνώμην ἔχω
1323
κλύοντι φλαῦρα συμβαλεῖν ἔπη κακά.
Ἀγαμέμνων
1324
ἤκουσεν αἰσχρά :
δρῶν γὰρ ἦν τοιαῦτά με.
Ὀδυσσεύς
1325
τί γάρ σ᾽ ἔδρασεν ,
ὥστε καὶ βλάβην ἔχειν;
Ἀγαμέμνων
1326
οὔ φησ᾽ ἐάσειν τόνδε τὸν νεκρὸν ταφῆς
1327
ἄμοιρον ,
ἀλλὰ πρὸς βίαν θάψειν ἐμοῦ.
Ὀδυσσεύς
1328
ἔξεστιν οὖν εἰπόντι τἀληθῆ φίλῳ
1329
σοὶ μηδὲν ἧσσον ἢ πάρος ξυνηρετεῖν;
Ἀγαμέμνων
1330
εἴπ᾽ :
ἦ γὰρ εἴην οὐκ ἂν εὖ φρονῶν ,
ἐπεὶ
1331
φίλον σ᾽ ἐγὼ μέγιστον Ἀργείων νέμω.
Ὀδυσσεύς
1332
ἄκουέ νυν .
τὸν ἄνδρα τόνδε πρὸς θεῶν
1333
μὴ τλῇς ἄθαπτον ὧδ᾽ ἀναλγήτως βαλεῖν: