Ajax, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
ἄνωγας οὖν με τὸν νεκρὸν θάπτειν ἐᾶν;
Ὀδυσσεύς
1365
ἔγωγε : καὶ γὰρ αὐτὸς ἐνθάδ᾽ ἵξομαι.
Ἀγαμέμνων
ἦ πάνθ᾽ ὅμοια πᾶς ἀνὴρ αὑτῷ πονεῖ.
Ὀδυσσεύς
τῷ γάρ με μᾶλλον εἰκὸς ἢ ᾽μαυτῷ πονεῖν;
Ἀγαμέμνων
σὸν ἆρα τοὔργον , οὐκ ἐμὸν κεκλήσεται.
Ὀδυσσεύς
ὡς ἂν ποήσῃς , πανταχῇ χρηστός γ᾽ ἔσει.
Ἀγαμέμνων
1370
ἀλλ᾽ εὖ γε μέντοι τοῦτ᾽ ἐπίστασ᾽ ὡς ἐγὼ
σοὶ μὲν νέμοιμ᾽ ἂν τῆσδε καὶ μείζω χάριν,
οὗτος δὲ κἀκεῖ κἀνθάδ᾽ ὢν ἔμοιγ᾽ ὁμῶς
ἔχθιστος ἔσται : σοὶ δὲ δρᾶν ἔξεσθ᾽ ἃ χρῇς.
Χορός
ὅστις σ᾽ , Ὀδυσσεῦ , μὴ λέγει γνώμῃ σοφὸν
1375
φῦναι , τοιοῦτον ὄντα , μῶρός ἐστ᾽ ἀνήρ.
Ὀδυσσεύς
καὶ νῦν γε Τεύκρῳ τἀπὸ τοῦδ᾽ ἀγγέλλομαι,
ὅσον τότ᾽ ἐχθρὸς ἦ , τοσόνδ᾽ εἶναι φίλος.
καὶ τὸν θανόντα τόνδε συνθάπτειν θέλω
καὶ ξυμπονεῖν καὶ μηδὲν ἐλλείπειν ὅσων
1380
χρὴ τοῖς ἀρίστοις ἀνδράσιν πονεῖν βροτούς.
Τεῦκρος
ἄριστ᾽ Ὀδυσσεῦ , πάντ᾽ ἔχω σ᾽ ἐπαινέσαι
λόγοισι , καί μ᾽ ἔψευσας ἐλπίδος πολύ.
τούτῳ γὰρ ὢν ἔχθιστος Ἀργείων ἀνὴρ
μόνος παρέστης χερσίν , οὐδ᾽ ἔτλης παρὼν
1385
θανόντι τῷδε ζῶν ἐφυβρίσαι μέγα,
ὡς ὁ στρατηγὸς οὑπιβρόντητος μολὼν
αὐτός τε χὠ ξύναιμος ἠθελησάτην
λωβητὸν αὐτὸν ἐκβαλεῖν ταφῆς ἄτερ.
1390
τοιγάρ σφ᾽ Ὀλύμπου τοῦδ᾽ ὁ πρεσβεύων πατὴρ
μνήμων τ᾽ Ἐρινὺς καὶ τελεσφόρος Δίκη
κακοὺς κακῶς φθείρειαν , ὥσπερ ἤθελον
τὸν ἄνδρα λώβαις ἐκβαλεῖν ἀναξίως.
σὲ δ᾽ , ὦ γεραιοῦ σπέρμα Λαέρτου πατρός,